Bir kaç sene önce covid-19 ile savaşıyorduk. Kapılarımızı kapatıp kendimizi toplumdan uzaklaştırıyorduk. Sokaklar ıssızlaşmış, yüzler maskelenmiş sanki zaman dışarıda durmuştu. Kaygılarımız bizimle birlikte dört duvar arasına hapsolmuştu…
6 Şubat 2023 saat 04:17’de depremle imtihanımız başladı. Maskelerden yeni kurtulmuş yüzler evlerde giremez oldu. Dışarı çıkmaya korkarken şimdi ise eve giremez olduk. Sokaklar dolarken nice canlar enkazların altında kaldı. Ellerimiz bağlandı…
Artık toparlandık, oluşan sorunları azalttık, yaralarımız biraz kabuk bağladı derken birden gelen sel felaketi sarılan yaraları tekrar kanattı. Bazılarımız Covid-19’u atlattık diye sevinirken depremde hayatını kaybetti bazılarımızı da sel aldı bizden. Psikolojilerimiz iyice darmadağın oldu. Artık daha ne olabilir ki diye düşünmüyor değilim, dayanmaya takatimiz kalmadı ama yaralarımızı pes etmeden sarmaya devam edeceğiz.
